Od początku 2012 r. wszystkie wyroby węglowe są obłożone akcyzą, z której jednak zwolnieni są niektórzy nabywcy węgla - przede wszystkim gospodarstwa domowe, ale także m.in. rolnicy, szkoły, szpitale, jednostki pomocy społecznej oraz - po spełnieniu określonych warunków - niektóre firmy, np. energochłonne. Aby nie płacić akcyzy, konieczne jest dopełnienie wielu ważnych formalności, w tym złożenie oświadczeń o przeznaczeniu kupowanego węgla

Formalności wymagane przy zwolnieniu z akcyzy

Znowelizowane przepisy akcyzowe, obowiązujące od początku 2019 roku
( Prawo celne Dz. U. z 2018 poz. 1697), precyzują niektóre formalności wymagane do zwolnienia kupowanego węgla z akcyzy. Wśród warunków jest m.in. - dla osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej - podanie w oświadczeniu o przeznaczeniu węgla: imienia, nazwiska i adresu, a także numeru PESEL oraz numeru dowodu osobistego lub innego dokumentu tożsamości, zaś nabywca musi wylegitymować się sprzedawcy.

Przy zakupie węgla do 200 kg nie jest wymagane podawanie jakichkolwiek danych. Przy zakupie węgla powyżej 200 kg wszystkie powyższe dane muszą zostać podane.

Wysokość akcyzy dla podmiotów nie zwolnionych

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. w Art. 89. podaje, że stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 – 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Wyliczając stawkę akcyzy na 1 tonę wynosi ona odpowiednio (netto):

• węgiel kamienny – 30,46 zł netto/tona
• węgiel brunatny - 11,01 zł netto/tona
• koks - 35,20 zł netto/tona