Systemy certyfikacji są obecne w wielu branżach i dotyczą rozmaitych usług czy produktów. Służą one do potwierdzania spełnienia wymagań określonych norm, parametrów technicznych oraz ustalonych standardów zarówno w zakresie wyrobów, jak i procesów produkcyjnych. Jak więc wygląda certyfikacja w przypadku pelletu? Odnosi się ona do jakości materiału opałowego czy też technologii jego wytwarzania. Na wiarygodność wydawanych dziś certyfikatów pelletowych wpływa przede wszystkim to, że nie jest łatwo zostać podmiotem udzielającym takowych świadectw. Firmy starające się o tę rolę muszą spełniać szereg wymagań znajdujących się m.in. w akredytowanych warunkach danego systemu lub standardu.
Każdy, kto decyduje się na inwestycję w certyfikowany pellet, może liczyć na wysokiej jakości materiał opałowy spełniające określone normy. Co jednak oznaczają poszczególne z przyznawanych certyfikatów? Jakie znaczenie mają one dla konsumentów z punktu widzenia wydajności spalania czy też bezpieczeństwa dla środowiska naturalnego? Wyjaśniamy, co kryje się za powszechnie stosowanymi skrótami DINplus oraz ENplus.
DINplus, czyli gwarancja stałego procesu technologicznego
Certyfikat DINplus odnosi się do monitoringu produkcji, dzięki czemu zapewnia powtarzalną, wysoką jakość pelletu. Decydując się na tego rodzaju opał, możemy liczyć na wytwarzany w 100% z czystych trocin bez jakichkolwiek dodatków chemicznych pellet, który w procesie spalania nie będzie wydzielał do atmosfery niebezpiecznych substancji, ani pozostawiał negatywnie oddziałujących na pracę kotła odpadów. Materiały opałowe z certyfikacją DINplus to również gwarancja optymalnego zużycia, które wynika z wysokiej kaloryczności pelletu. Warto pamiętać, że pozorne oszczędności, jakie wiążą się z inwestycją w paliwa bez certyfikatów, mogą jednak z czasem narażać na dość wysokie koszty związane z m.in. serwisowaniem kotła.
Wszystko, co powinieneś wiedzieć o certyfikacie ENplus
ENplus jest odpowiedzią na potrzebę wspólnej normy dla wszystkich krajów Unii Europejskiej. Został on opracowany przez Europejskie Stowarzyszenie Pelletu (European Pellet Associations) i funkcjonuje od wiosny 2010 roku. Czym się wyróżnia? Określa wymagania dla pelletów drzewnych do celów grzewczych na podstawie standardu ISO 17225-2, który odnosi się zarówno do procesu produkcji, jak i łańcucha dostaw. ENplus pozwala uzyskać certyfikat potwierdzający zgodność z EN 14961-2 w klasie A1, A2, B. Co to oznacza? Poszczególne klasy określają procentową zawartość popiołu w stanie suchym oraz wskazują na rodzaj przeznaczenia pelletu:
- A1 (≤ 0,7 %) – pellet dla kotłów, pieców, palników i kominków,
- A2 (A2 ≤ 1,5 %) – pellet dla urządzeń o dużej mocy,
- B (B ≤ 3 %) – pellet do użytku przemysłowego.
Oczywiście oprócz wspomnianych wyżej certyfikatów DINplus oraz ENplus równolegle rozwijają się też inne systemy w tym m.in. SGS PLUS. Warto śledzić aktualności w tej dziedzinie, aby móc każdorazowo wybierać materiał opałowy spełniające określone potrzeby i wymagania.
